وبلاگ

معماری پایدار چیست ؟

معماری پایدار یا طراحی سبز به عنوان یکی از مهم ترین تحولات در حوزه معماری شناخته می شود. معماری پایدار برخلاف الگو های رایج ساخت و ساز عمل کرده و بر طبق طراحی اکولوژی و منطبق با طبیعت استوار می باشد. به طور کلی معماری پایدار یا همان طراحی سبز به مثلثی گفته می شود که در آن انرژی، اکولوژی و اقلیم در سه راس آن می باشند.
با استفاده از معماری پایدار می توان در مصرف انرژی صرفه جویی کرده و طراحی بنا را بر مبنای اصول پایداری بنا کرد. از آنجایی که پایداری و توسعه پایدار به کاهش آلودگی های زیست محیطی و بهینه سازی انرژی می پردازد، مورد توجه طراحان و معماران قرار گرفته و در حقیقت به عنوان واکنشی به بحران های پیش آمده در دنیای صنعتی و مدرن امروز به شمار می آید.

اهداف معماری پایدار یا طراحی سبز چیست ؟

• بهبود وضعیت فیزیکی و روانی انسان ها
• جلوگیری از به کار بردن مصالح ساختمانی که با طبیعت ناسازگار می باشند
• استفاده از مصالح ساختمانی سازگار با محیط
• افزایش عمر مفید ساختمان
• تطبیق و هماهنگی با محیط زیست
• کاهش تولید نخاله های ساختمانی
• مصرف محدود سوخت های فسیلی
• استفاده مجدد از مصالح ساختمانی و مواد بازیافتی
• استفاده از انرژی های طبیعی مانند نور خورشید
• احترام به طبیعت و به کارگیری پتانسیل های موجود در آن
• حداقل آسیب به محیط پیرامون
• کاهش میزان تولید گاز دی اکسید کربن

معماری پایدار چه ویژگی هایی دارد ؟

1. هماهنگ با محیط زیست
همانطور که پیش از این گفتیم طراحی سبز یا معماری پایدار با محیط پیرامون خود و شرایط اقلیمی سازگار بوده و دارای ارتباط سالمی با آن است. با وجود این طراحی، نیاز های کنونی بشر تامین شده و امکان استفاده از منابع انرژی در نسل های بعدی بشر وجود خواهد داشت.
2. صرفه جویی در مصرف انرژی
از ویژگی های معماری پایدار می توان به انعطاف پذیری بالا، مصرف حداقل انرژی و راندمان بالا اشاره کرد. به این ترتیب استفاده از منابع محدود موجود در طبیعت کاهش یافته و آلایند های زیست محیطی جهت جلوگیری از اختلال در چرخه طبیعت مدیریت می شوند.
معماران با وجود استفاده از این کاربرد می توانند منابع انرژی را در ساخت بنا کاهش داده و با استفاده از مصالح بومی و قابل بازیافت در مصرف انرژی صرفه جویی می کنند.
3. استفاده صحیح از مصالح ساختمانی
دوام و مقاومت بالا یکی از مهم ترین ویژگی های مصالح مورد نیاز در معماری پایدار می باشد. در معماری پایدار میزان مواد شیمیایی باید در آن ها بسیار اندک باشد. علاوه بر این انتخاب مصالح و عملکرد از جمله مهم ترین اصل در طراحی پایدار می باشند. به طوری که یک ساختمان باید حدود 80 درصد از خودکفایی لازم در جهت تامین انرژی مورد نیاز خود را داشته باشد.
4. پاسخ گویی به نیاز های انسان
یکی از اصلی ترین و اساسی ترین نیاز های انسان را توسعه پایدار تامین می کند و سطح زندگی انسان ها از این طریق ارتقا داده می شود. امروزه تغییرات و بحران های گوناگونی در محیط زندگی انسانها به وجود می آید و از همین رو ادامه زندگی سالم نیازمند روش های ساخت و ساز جدید می باشد.
پایداری در طراحی پایدار به معنای پایداری اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی می باشد و بر سه اصل صرفه جویی در کاربرد منابع، طراحی انسانی و طراحی هماهنگ با چرخه حیات تاکید دارد. امروزه معماران به دنبال راهکار های سودمند جهت زندگی مطلوب انسان ها می باشند و باید نقاط قوت و ضعف یک بنا و تاثیر آن بر محیط زیست را در نظر گرفته و طراحی خود را در جهت تداوم زندگی بشر و حفظ محیط زیست به صورت مستقیم انجام دهند.
در طراحی سبز به بافت، نور، زیبایی و تناسب توجه می شود و عواملی چون عوامل محیطی، انسانی و اقتصادی مورد توجه قرار می گیرند. این عوامل شامل هویت های منطقه ای و فرهنگی، اقلیمی، مصالح ساختمانی، سازگاری با بستر، تامین نیاز های انسانی، نمای ساختمانی و … می شوند.

از دیگر ویژگی های طراحی سبز می توان به موارد زیر اشاره کرد :
• سازگار نمودن طرح های معماری با محیط پیرامون
• کاهش تاثیرات منفی ناشی از ساخت به کمترین میزان ممکن
• خلق روش های جدید برای زندگی و ایجاد معماری های نوین
• رفع کاستی های معماری گذشته
• ایجاد روش های جدید برای ساخت و ساز
• تولید مصالح ساختمانی و ساخت نوین عواملی برای دستیابی به توسعه پایدار در صنعت ساختمان
• تامین امنیت و بهینه سازی مصرف انرژی
• استفاده از مصالح بازیافت شده
• به حداقل رساندن استفاده از مواد طبیعی و معدنی