مراحل اجرای سقف وافل
یکی از مراحل مهم و حساس در اجرای یک سازه، اجرای سقف می باشد که اگر موارد فنی و اجرایی آن به درستی و با دقتی بالا انجام نشود ممکن است موجب حادثه و ضرر های اقتصادی زیادی شود. اجرای سقف وافل نیز به دلیل روش اجرایی نوین خود، نیازمند تخصص و دقت بالایی می باشد. در ادامه با مراحل اجرای سقف وافل به طور کامل آشنا خواهیم شد. پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
1- شمع بندی یا اسکفولد
شمع بندی اولین مرحله در اجرای سقف وافل می باشد و برای سقف تا ارتفاع 3 الی 3.5 مناسب می باشد. از اسکفولد یا جک بلند در ارتفاعات بالاتر و جهت پوشش دهی سطح زیر سقف استفاده می شود.
2- قوطی کشی یا شاسی کشی
یکی از مهم ترین مزیت های سقف وافل نسبت به دیگر سقف هایی هم چون سقف مجوف، یوبوت یا کوبیاکس در تخته بندی زیر سقف می باشد. چرا که در اجرای سقف وافل نیازی به تخته بندی زیر سقف نبوده و قالب به عنوان نگه دارنده بتن کار مرحله تخته بندی را به تنهایی انجام می دهد. اما قالب های سقف های دیگر به این مرحله نیاز خواهند داشت. عملیات تخته بندی به هزینه های کلی اضافه کرده و هم چنین زمان اجرای عملیات را هم طولانی تر خواهد کرد.
مرحله ی دوم، مرحله ی قوطی کشی یا شاسی کشی می باشد که قوطی از جنس فلز بوده و بر روی شمع بسته می شود تا به عنوان تکیه گاه برای قالب های وافل باشد. این مرحله با دو روش انجام می پذیرد. در روش اول قوطی ها بهصورت دو لبه دو ردیف قالب وافل و بر روی یک قوطی قرار می گیرند. این روش بسیار ساده بوده و از نظر اقتصادی نیز به صرفه می باشد اما باید گفت از ایمنی کم تری برخوردار است. در روش دوم به ازای هر ردیف قالب یک قوطی قرار می گیرد و لبه هر ردیف قالب بر روی یک قوطی تکیه می دهد. این روش ممکن است تا حدودی هزینه و زمان اجرای پروژه را افزایش دهد اما از ایمنی و اطمینان بهتر و مناسب تری برخوردار تر است.
3- قالب گذاری
هنگامی که از اتصال درست قوطی ها به شمع ها در مراحل قبلی مطمئن شدیم باید به سراغ مرحله سوم یعنی مرحله ی قالب گذاری برویم. قالب ها می توانند با توجه به روش اجرایشان روی قوطی مختص خود قرار گرفته و یا به صورت اشتراکی روی یک قوطی گذاشته شوند.
اغلب پیمانکاران از روش اول و معمولی استفاده کرده و پس از جایگذاری قالب ها مابین قوطی ها، از میلگرد های U شکل جهت اتصال دو قالب مجاور به یک دیگر استفاده می کنند. در این روش از میلگرد زیادی استفاده شده و هم چنین از دقت و ایمنی کم تری برخوردار است. گاهی نیز ممکن است در حین بتن ریزی، شیره بتن از لا به لای قالب ها نشت کرده و در هنگام وزش باد شدید قالب ها از یک دیگر جدا شوند.
جهت جلوگیری می توان از قالب وافل قفل دار استفاده کرد که در این روش برای هر قالب بست هایی تعبیه می شود که پس از جایگذاری قالب ها، به راحتی می توان قالب ها مجاور را به یک دیگر قفل کرد. استفاده از قالب وافل قفل دار علاوه بر کاهش هزینه، زمان انجام پروژه را کاهش داده و مانع نشت شیره بتن از بین قالب ها می شود. هم چنین امنیت جانی کارگران را حفظ کرده و از اطمینان بیش تری برخوردار است. در سقف وافل یک طرفه پیش از اجرا قالب ها مونتاژ شده و در محل خود قرار می گیرند.
4- آرماتور بندی
آرماتور بندی مرحله چهارم بوده که طبق نقشه طراحی سقف وافل صورت می گیرد. در این مرحله آرماتور های کششی در میان قالب ها و در فاصله و تعداد مشخص قرار می گیرند. آرماتور های حرارتی نیز به شکل یک مش گسترده بر روی قالب ها و با رعایت فاصله از قالب، قرار می گیرد.
5- بتن ریزی
پس از آرماتوربندی نوبت به بتن ریزی می رسد. اما قبل از آن باید تمامی سطوح نگه دارنده سقف بررسی شده تا از نشت بتن مطمئن شد. با توجه به مقاومت و مشخصات طرح، بتن را به محل اجرای پروژه برده و به شکل یک پارچه بر روی سقف ریخته می شود. به طور معمول در این مرحله نیازی به ویبراسیون نمی باشد چرا که فضای بتن ریزی به طور کامل باز و قابل دسترس می باشد. که باید گفت در سقف های یوبوت یا کوبیاکس بدین شکل نبوده و باید با ویبراسیون، بتن تازه را به سوی این فضاها هدایت کرد. و می توان گفت این عامل یکی دیگر از مزیت های برتر سقف وافل در مقایسه با دیگر سقف ها می باشد.
6- باز کردن قالب ها
زمانی که بتن سقف سخت شده و به مقاومت نهایی خود برسد، قالب های وافل از یک دیگر جدا شده و پاکسازی می شوند. می توان از این قالب ها در محل های دیگر استفاده کرد. و استفاده مجدد از این قالب ها از مزیت برتر آن می باشد و بسیار به صرفه خواهد بود.
اگر بدنبال اجاره قالب وافل هستید بر روی لینک زیر کلیک کنید:
بدون دیدگاه